Dag 18 van St Aulaye naar Faleyras.

Vanmorgen onze broodjes opgehaald en nog een munt voor de droger want onze was is niet droog. Ontbijten, tenten nat inpakken en de spullen uit de droger, wat zullen we vandaag weer heerlijk ruiken!

Via een aantal mooie plaatsen, prachtige kastelen en alleen maar tussen de druivenstruiken komen we de eerste boorden van de Chateau's tegen, dit is ongekend de beroemde wijnstreek van St Emilion. Intussen zijn wij in de laatste 30 km al twee keer in een wielerparcour beland waar we meestal door op leeftijd zijnde coureurs worden ingehaald. Maar op de heuvel richting St Emilion zit ik toch diverse keren achter een coureur en vraag of hij wel eens meer door een skates op de hielen is gezeten, onder luid applaus finishen wij in St Emilion. Prachtige wijnhuizen, proeverijen en dure restaurants. St Emilion is ook een heel mooi plaatsje, maar pa wil door km maken, en ik zit er al een beetje door maar laat me overhalen, stom!

We passeren nog het plaatsje Branne waar Gabi mijn remblokje naar een helaas niet meer bestaand hotel heeft gestuurd.

Maar het boord hangt er nog wel en een boord met een telefoonnummer met de vermelding dat het restaurant en het terras wel sommige dagen open is. Ik bellen en de persoon aan de andere kant van de lijn uitgelegd wat ik wilde, maar hij had geen pakje ontvangen.

Dan maar langs het postkantoor, niet geschoten is altijd mis, maar deze is op zaterdag al om 12 uur gesloten.

Dan maar weer door, helemaal op en desperate in Faleyras bij een huis aangebeld en gevraagd naar een B&B en binnen 20 minuten zitten we bij een stel heerlijke Fransen die verrast zijn door onze leeftijd en natuurlijk door die skates van mij. Eerst even onder de douche en dan kijken we samen naar de wedstrijd van Duitsland tegen Argentinië 4-0 das pas een overwinning! Het wordt volgens Gabi nog Nederland tegen Duitsland, Kasper tegen Gabi dus, het is maar goed dat we zo ver van elkaar verwijderd zijn.

We eten fruit uit de tuin, biertje en toch maar niet zwemmen in het zwembad wat ter onze beschikking staat. Even later moet ik pa wakker maken voor het eten, wat we ons heerlijk laten smaken inclusief ijsje en koffie na. Gezellig zitten kletsen over alles en nog wat en komen tot de ontdekking dat het hotel in Branne al 5 jaar is gesloten en de eigenaars van de B&B nog nooit boven de lijn Parijs zijn geweest waarna natuurlijk Nederland even wordt gepromoot. Pa probeert nog even een van zijn aandelen te herstellen maar dat gaat niet lukken, zodra we een fietsenmaker tegenkomen laten we er even naar kijken. Tijdens dit schrijven gezien dat Spanje door is met 1-0 in een heel bijzondere wedstrijd, dat worden mooie wedstrijden met de vier overblijvers, zo en nu de oogjes toe want het ontbijt staat om 7:30 al weer klaar!