Dag 27 van st Domingo naar Burgos

Onze zaalgenoot was al vroeg op zo rond half zes en dan wil het slapen ook niet meer zo! En natuurlijk nieuwsgierig wat het is geworden Nederland of Spanje? Gisteren wel wat getoeter en iets van vuurwerk gehoord, maar het was niet echt uitbundig! Valse hoop, de eerst sms meld verlenging en de tweede helaas verloren.

Nou dan weten we in ieder geval dat onze banden niet lek zijn gestoken of dat mijn rem van de skate niet is gesaborteerd en kunnen we met een gerust hart weer op reis door een vrolijk Spanje.

Beneden in de gemeenschappelijke zaal blijkt dat de meeste al op zijn en wachten tot de deur (6:15) open gaat. Dus wij zaten ook al erg vroeg in het schemer op de fiets. En dat is voor de verandering eens lekker fris! We zeggen Hajo gedag en tot later want dat we elkaar nog tegen komen op de route is zeker. Uiteindelijk zullen we nog vele kilometers met elkaar oprijden en repareren Hajo pa zijn kleine tandwiel met de wondertang van Hajo uw ANWB op de Camino. Pa is hem vreselijk dankbaar en roept naar mij wacht terwijl hij met het kleine verzet de berg op komt gesjeesd.

Het is werkelijk een schitterende route vandaag met mooie vergezichten, veel natuurschoon, kerkjes kloosters en in de rotswand uitgehouwen kapel voor de maagd van de la Pena.

In Belorado raken we nog in een leuk gesprek met een Zwitser die als vrijwilliger twee weken de Alberge runt naast Santa Maria kerk, waar hij ons nog mee naar binnen neemt en ons op de bijzonderheden wijst. Na een uitwisseling over ervaringen in Nepal, weeshuizen en het idiote idee om deze reis op de skates te doen nemen we afscheid van elkaar en vervolgen onze reis die vandaag zo rond de 90 kilometer zal zijn tot Burgos.

Na flink wat heuvels maar een redelijke temperatuur bereiken we het stadje S. Juan de Ortega waar Hajo over gelezen had in de reisverhalen en dit zou erg mooi en puur zijn. Daar aangekomen over een zeker 10 meter breed betonnen pad vallen we neer bij het eerste best cafe voor wat te drinken en even later zit ook Hajo bij ons met zijn favoriete sigaar en een biertje om te vertellen dat hij er iets meer van had verwacht. Het was wel een heel mooi klein plaatsje mooie kerk, leuke huisjes, maar dat vonden meer mensen en zodoende is het een toeristische trekpleister geworden met brede wegen en parkeerplaatsen.

Een deel van het laatste stuk moeten we de grote weg volgen, wat geen pretje is al dat verkeer langs je heen. Vooral die vrachtwagens bezorgen je kippevel en zodra we er weer vanaf zijn storten we gedrieen neer op een schaduwplek om even te ontstressen met wat fruit en andere etenswaar want voor ons lig nog een uitdaging van 14% voordat we Burgos naderen. Maar goed gevuld met krachtvoer hebben we deze krachttoer een half uur later ook achter ons liggen en laten we ons door Hajo overhalen om toch voor de camping te kiezen i.p.v de Alberge want dat scheelt 4 km. Tentjes opgezet, douchen en wat wassen en dan de bus naar Burgos, wat een geweldige stad. De sfeer als in Barcelona met een echte Burgos pantoffelpromenade waar iedereen loopt te paraderen van jong tot oud. En bovendien een prachtige kathedraal die kan concureren met de Sagrida Familia. IJsje genomen, mensen kijken en dan de bus terug naar de camping waar we voor de verandering door een Nederlandse dame worden bediend in het restaurant.

Als we terug lopen naar de tent blijkt een heel vakantie jeugdkamp met megaphone en ander lawaai de nacht in willen gaan.

Ik heb ze na het tandenpoetsen vriendellijk gevraagd wat minder herrie te maken en hoe laat ze zouden stoppen. Om 12 uur zouden ze stoppen en daar hebben ze zich netjes aan gehouden, waar misschien mijn dreigement dat ik ze anders om 5 uur wakker zou maken aan heeft meegeholpen?